به گزارش خبرگزاری مهاجر؛ به دنبال ادامه روند دستگیری و آزار مهاجران افغانستانی به وسیله پلیس پاکستان به دلیل نداشتن مدرک اقامتی، سازمان عفو بین الملل خواهان توقف آزار و شکنجه و دستگیری مهاجرین افغانستانی در این کشور شده است.
مهاجرین افغانستانی ساکن پاکستان به سازمان عفو بینالملل گفتند: از بابت آزار و شکنجه پلیس این کشور بسیار نگران اند و مجبورند برای انجام بسیاری از اموراتشان رشوه بدهند.
در بیانیه عفو بین الملل امروز به مناسبت روز جهانی پناهندگان منتشر شد، آمده که براساس گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، بیش از۳.۷ میلیون افغان در پاکستان زندگی میکنند که به دلایل اقتصادی و سیاسی از افغانستان فرار کردهاند و تنها ۱.۴ میلیون نفر از آنها به طور رسمی ثبت شدهاند.
بیانیه میافزاید که در سالهای اخیر، بسیاری از افغانهایی که پس از روی کار آمدن طالبان در اوت/آگوست ۲۰۲۱ «از ترس پیگرد» به پاکستان گریختهاند، اما با موجی از «بازداشتهای خودسرانه، دستگیری و تهدید اخراج» روبرو شدهاند.
به دلیل تاخیرهای قابل توجه در روند ثبت نام، بیشتر این پناهجویان نتوانستند کارت «اثبات اقامت» (پیاوآر) بگیرند. این مدرک اقامتی اجازهنامه سکونت در پاکستان است. بسیاری از پناهجویان با ویزای عادی وارد پاکستان شدهاند که مهلت آن به پایان رسیده است.
دینوشیکا دیسانایاکه، معاون مدیر منطقهای عفو بینالملل در آسیای جنوبی، میگوید: «بیتوجهی بینالمللی به وضعیت پناهندگان افغان در پاکستان خیلی نگران کننده است. این افراد نه قادرند به کشورشان برگردند و نه به صورت دائمی میتوانند در پاکستان بمانند. در موقعیتی ناممکن گیر ماندهاند که هیچ راه گریزی از آن متصور نیست. وضعیت اقامتی مبهم و فرایندهای سخت برای پناهندگی یا رفتن به کشور سومی آنها را آسیبپذیرتر ساخته است.»
امروز وزارت مهاجران طالبان نیز در مراسمی از پناهجویان افغان خواست که به کشور خود بازگردند و از کشورها نیز خواستار برخورد نیک با مهاجران شد.
در ماههای اخیر، سفارت افغانستان در اسلامآباد صدها مهاجر را از بازداشتگاههای شهرهای مختلف از جمله کراچی تحویل گرفته و به کشور بازگردانده است.
ماموران پلیس خانه ما را چپاول کردند
سازمان عفو بین الملل برای تهیه گزارش اخیر خود، علاوه بر گزارشهای رسانهها و اظهارات مقامهای رسمی، ۹ مصاحبه تازه از راه دور با افغانهای مقیم پاکستان انجام داده، از جمله با ۶ نفر که طی سه ماه گذشته در پاکستان بازداشت شده بودند.
حسین (نام مستعار) کارمند پیشین وزارت داخله افغانستان که در سال ۲۰۲۲ میلادی پس از فرار از دست طالبان از کابل همراه با خانواده خود به پاکستان گریخت. او که در موج دستگیریهای اخیر از سوی پلیس بازداشت شده و میگوید «مورد آزار و اذیت» قرار گرفته است.
این پناهجو به عفو بینالملل گفته که در فوریه/فبروری ۲۰۲۳، پلیس به خانه او در اسلام آباد و همچنین خانههای چند خانواده افغان دیگر در همسایگیاش یورش برده و آنها را «چور و چپاول» کردند.
این نهاد نوشته: «حدود ساعت ۱۰ شب به او دستبند زده و به پاسگاه پلیس بردند و در آنجا مورد بازجویی درباره وضعیت مهاجرتی، شغل و گردهماییهای اجتماعی افغانها قرار گرفت.» به گفته او حدود ۲۰ افغان دیگر نیز بازداشت شده و به اداره پلیس آورده شدند.
این پناهجو افزوده است: «گذرنامه و کیف پول ما را از ما گرفتند و چندین بار جستجوی بدنی کردند. آنها حتی آنهایی را که ویزای معتبر داشتند و به صورت قانونی در کشور بودند را نیز بازداشت کردند.»
او گفته که صبح روز بعد، پس از پرداخت ۳۰ هزار روپیه «جریمه» آزاد شد اما پلیس به او هیچ مدرکی در زمینه علت بازداشتش نداد.
داستانهای مشابهی نیز نقل شده که پلیس پاکستان از پناهجویان جریمههای ۵ تا ۳۰ هزار روپیه گرفته است.
پناهجویان میگویند حتی روند ثبت نام در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل طولانی است و به کندی پیش میرود. با آنکه کشورهای غربی از جمله آمریکا، کانادا و اروپا طرحهایی برای اسکان مجدد این پناهجویان اعلام کرده بودند اما حتی برای رفتن به این کشورها نیز پناهجویان باید برای گرفتن ویزا به اسلام آباد بروند که چند ماه در انتظار در آنجا میمانند.
آلمان طرح پذیرش ۱۰۰۰ افغان در هر ماه را اعلام کرده بود اما گزارش شده که این روند اکنون متوقف شده و تا جون/ژوئن ۲۰۲۳ «هیج کسی را به آلمان انتقال نداده است».
پناهجویان بدون مدارک اقامتی اجازه کار رسمی ندارند و اغلب در کارهای کممزد مجبور به کار میشوند و مورد سوءاستفاده قرار میگیرند.
پناهجویان بدون مدارک اقامتی حتی سیمکارت موبایل یا حساب بانکی نیز نمیتوانند داشته باشند یا پول از بستگان خود در خارج دریافت کنند.
این در حالی است که صرافان در لندن پیشتر به بیبیسی گفتند که ارسال پول از اروپا به خانوادههای مهاجر در پاکستان بیش از سه برابر افزایش داشته است. پاکستان که با نرخ تورم بالاتر از ۳۸ درصد و در آستانه ورشکستگی اقتصادی است بیشترین نیاز به ارز را دارد. حسین به عفو بینالملل گفته که در این شرایط آنها مجبور به دادن پول به دلال و واسطه میشوند.
دو پناهجوی دیگر نیز به عفو بینالملل گفتند که در گذرگاههای مرزی پاکستان و افغانستان نیز برای تمدید ویزا از آنها رشوه میخواستند.
عفو بینالملل میگوید مقامهای پاکستان با استناد به قانونی در مورد خارجیها در سال ۱۹۴۶ پناهجویان افغان را حتی در صورت داشتن مدارک معتبر بازداشت میکنند.
افراد بازداشتی گفتهاند که از «هیچ گونه حمایت قانونی» در زمان بازداشت برخوردار نشدهاند. وضعیت مبهم اقامتی پناهجویان سبب شده که فرزندان آنها نیز از تحصیل محروم بمانند. در حالی که شماری از شهروندان افغانستان برای ادامه تحصیل دخترانشان به پاکستان مهاجرت کردهاند.
منبع: بی بی سی فارسی