به گزارش خبرگزاری مهاجر، در بیانیهای که این نهاد روز یکشنبه، ۲ شهریور، در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده، آمده است: «بازگشتکنندگان بدون دسترسی به مسکن مناسب، قادر به آغاز دوباره زندگی خود نخواهند بود.»
استفانی لوز، رئیس این برنامه، با تأکید بر اهمیت سرپناه در فرآیند ادغام اجتماعی، تصریح کرده است: «پناهگاه و سپس خانهای پایدار، نخستین گام برای آغاز زندگیای با کرامت و امنیت است.» وی پیشتر نیز هشدار داده بود که بسیاری از مهاجران بازگشتی، پس از ورود به افغانستان، جایی برای اقامت ندارند.
بر اساس آمار سازمان بینالمللی مهاجرت، از سپتامبر ۲۰۲۳ تاکنون، بیش از چهار میلیون مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشتهاند. تنها در سال ۲۰۲۵، بیش از ۱.۵ میلیون نفر به کشور بازگشتهاند و انتظار میرود با اجرای سیاستهای جدید دولت پاکستان در خصوص عدم تمدید اقامت پناهندگان، یک میلیون نفر دیگر نیز در آینده نزدیک به افغانستان بازگردند.
این سازمان هشدار داده است که در صورت نبود همکاری منطقهای و حمایت فوری جامعه جهانی، بحران بازگشت مهاجران میتواند به یک فاجعه انسانی گستردهتر با پیامدهایی فراتر از مرزهای افغانستان تبدیل شود.
در حال حاضر، کمبود شدید مسکن در شهرهای افغانستان و افزایش بیسابقه اجارهبها، زندگی بازگشتکنندگان را با دشواریهای مضاعفی روبهرو کرده است. سازمان ملل متحد اعلام کرده که با همکاری نهادهای بینالمللی و محلی در تلاش برای پاسخگویی به این نیازهاست، اما منابع موجود بههیچوجه پاسخگوی حجم بالای تقاضا نیست.
