به گزارش خبرگزاری مهاجر، حنفی وردک، معاون دفتر سیاسی طالبان در قطر، در مطلبی که در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده، ضمن اشاره به مجموعهای از چالشهای اخیر از جمله تحریمهای جهانی، فشارهای سیاسی، قطع منابع مالی خارجی و موج بازگشت مهاجران، مدعی شده است که دولت موقت طالبان توانسته با اتخاذ سیاستهایی مبتنی بر ثبات و مدیریت صحیح، واکنشی مسئولانه به این آزمونها ارائه دهد.
وی تصریح کرد: «این ایستادگی حاکی از بلوغ سیاسی، خودباوری ملی و ظرفیت مدیریت مستقل افغانستان است.»
به گفته او، علیرغم وجود فشارهای داخلی و خارجی، طالبان موفق به حفظ ثبات داخلی شده و در مواجهه با بحرانهای جاری، عملکردی موفق از خود نشان داده است.
این ادعاها در شرایطی مطرح میگردد که گزارشهای متعدد بینالمللی، وضعیت اقتصادی و انسانی افغانستان را بحرانی توصیف کرده و جامعه جهانی همچنان نسبت به سیاستهای طالبان در زمینه حقوق بشر و حکمرانی ابراز نگرانی میکند.
در هفتههای گذشته، مقامات طالبان بارها با تاکید بر کمبود منابع موجود، از جامعه جهانی و سازمانهای بینالمللی خواستار کمک فوری جهت رسیدگی به بحران مهاجران بازگشتی از کشورهای همسایه، بهویژه ایران و پاکستان، شدهاند.
این درخواستها در فضایی صورت گرفته که افغانستان با موج بیسابقهای از بازگشت اتباع خود مواجه بوده و زیرساختهای کشور تحت فشار شدید قرار گرفتهاند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، اعلام کرد که دولت افغانستان با کمبود منابع مواجه است و از سازمانهایی نظیر سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) و صلیب سرخ درخواست کمک کردهاند.
وزیر امور خارجه طالبان، امیرخان متقی، نیز طی دیداری با مسئولان صلیب سرخ، خواستار گسترش کمکهای بشردوستانه به منظور تأمین نیازهای اساسی مهاجران از جمله سرپناه، آب آشامیدنی و خدمات درمانی شده است.
وزارت امور مهاجران طالبان در اقدامی عملیاتی از ساخت ۴۶ شهرک ویژه برای اسکان مهاجران بازگشتی خبر داده و از دولتهای ایران و پاکستان خواسته تا روند اخراج مهاجران را بهصورت تدریجی و مدیریتشده دنبال کنند.
عبدالکبیر، سرپرست این وزارتخانه، از سازمان همکاریهای اسلامی نیز درخواست حمایت مالی برای تکمیل پروژههای مربوطه کرده است.
مقامات طالبان اعلام کردهاند که در سال ۲۰۲۵، بیش از یک میلیون مهاجر از ایران به افغانستان بازگشتهاند و در برخی روزها شمار ورود مهاجران به ۴۳ هزار نفر نیز رسیده که به گفته سخنگوی طالبان، این حجم از بازگشت فراتر از ظرفیت موجود کشور بوده و بدون حمایت جهانی، احتمال تشدید بحران انسانی بسیار بالا خواهد بود.
با اینکه نهادهای امدادی بینالمللی و سازمان ملل هشدارهایی درباره وخامت اوضاع صادر کردهاند، اما ارائه کمکها غالباً مشروط به اصلاح سیاستهای طالبان در زمینه حقوق بشر و نظام حکمرانی بوده است.