این برنامه روز دوشنبه، دوازدهم عقرب/ آبانماه ۱۴۰۴ در کتابخانه مجتهدالزمان بیدگلی و با حضور علیرضا متولی، نویسنده و کارشناس حوزه کودک و نوجوان، با دبیری و گردانندگی پروانه مرادی برگزار شد. راضیه حسینی، دبیر انجمن ادبیات کودک و نوجوان افغانستان، ضمن خوشامدگویی به حاضران برنامههای مختلف انجمن را معرفی و اطلاعرسانی کرد. مریم اسکندری، یکی از کودکان فعال انجمن، نیز به خواندن یکی از نوشتهی خود پرداخت و نوجوانان مهاجر از تجربهها، دغدغهها و امیدهای خود سخن گفتند و درباره ایجاد افزایش انگیزه و امید به آینده با علیرضا متولی گفتوگو کردند.
علیرضا متولی، مهمان ویژه این برنامه، با تأکید بر داشتن انگیزه و زنده نگه داشتن امید در نوجوانان گفت: «باید کاری کنیم که ناامیدی از میان برود و جای آن را به امید و شوق بدهد. نوشتن بهترین راه برای رسیدن به این هدف است. اگر از کسی ناراحت هستید، بنویسید؛ حتی اگر یک صفحه بنویسید! هر شب دو سه خط از احساس خود بنویسید؛ از ناراحتیها و خوشحالیهایتان. از حالا برای خودتان هدف داشته باشید و برنامه ریزی کنید. وقتی معلم گفت انشای خوبی نوشتهاید، همین مسیر را ادامه دهید؛ وقتی در کاری خوب هستید، آن را رها نکنید.»
نویسنده کتاب «من و آقای همسایه» با اشاره به اطلاعات و دانش در مسیر رشد نوجوانان گفت:
«نوجوانان و جوانان مهاجر نباید بلاگرها را الگو قرار بدهند. بلاگر با بستن صفحهاش از دسترس خارج میشود. افغانستان امروز به سواد نیاز دارد نه هیجانهای زودگذر. تخصص و دانشتان را بالا ببرید تا اگر روزی به افغانستان و وطن برگشتید سربار دولت نباشید. بلکه دولتدار و قدرتمند شوید و اشتباهات گذشته را تکرار نکنید. قدرتهای جهان هرگز نمیخواهند فارسیزبانان (ایران، افغانستان و تاجیکستان) در صلح باشند. پس خودتان را به حکومتها تحمیل کنید. بزرگ شدن و به دست آوردن آسان نیست.»
این برنامه با رونمایی از عروسکهای اختصاصی انجمن ادبیات کودک و نوجوان افغانستان با نامهای
شهرزاد و شهریار ادامه یافت. عروسکهایی که هنر دست رقیه حسینی، از اعضای انجمن ادبیات کودک و نوجوان افغانستان، است. در پایان برنامه نیز قهرمانان نوجوان و جوان مهاجر تجلیل شدند:
فیروزه مرادی، قهرمان ورزش پاورلیفتینگ،.
زهره رحمتی، قهرمان کاراته، رده سنی جوانان.
رقیه سادات حسینی، دارنده مدال برنز کاراته کشوری در بخش بزرگسالان.
این نشست با استقبال گرم نوجوانان و جوانان مهاجر همراه بود و در فضای صمیمی برگزار شد. هدف از برگزاری آن، تقویت مهارت نوشتن، افزایش امید و انگیزه در میان نوجوانان مهاجر و ایجاد فضایی برای گفتوگوی آزاد و خودبیانگری بود.
/پایان/
