به گزارش خبرگزاری مهاجر ، اداره ملی آمار طالبان اعلام کرد که در ششماه نخست سال جاری خورشیدی، حدود چهار هزار گردشگر خارجی وارد افغانستان شدهاند. این رقم در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته، رشدی هشتبرابری نشان میدهد.
منشأ گردشگران
گردشگران عمدتاً از کشورهای همسایه و منطقه شامل چین، هند، پاکستان، ایران و روسیه هستند. در کنار آنها، تعداد قابل توجهی گردشگر ماجراجو از فرانسه، آلمان، ترکیه و کانادا نیز به افغانستان سفر کردهاند.
تناقض آشکار: هشدارهای غربی در برابر تجربههای مثبت گردشگران
در حالی که بسیاری از دولتهای غربی (از جمله آمریکا، بریتانیا و استرالیا) همچنان سفر به افغانستان را به شدت ممنوع و «سطح چهارم خطر» (Do Not Travel) اعلام کردهاند و شهروندان خود را از خطر بازداشت، گروگانگیری و حملات تروریستی برحذر میدارند، گردشگرانی که به این کشور سفر کردهاند روایت کاملاً متفاوتی ارائه میدهند.
روایتهای منتشرشده در شبکههای اجتماعی
دهها ولاگ، مستند و استوری در شهرهای کابل، هرات، بامیان، مزارشریف و قندهار توسط توریستبلاگرها منتشر شده که در آنها از:
- امنیت نسبی فعلی،
- رفتار محترمانه نیروهای طالبان با گردشگران،
- تسهیلات صدور ویزا در بدو ورود،
- زیباییهای طبیعی و آثار باستانی، سخن گفتهاند و بسیاری صراحتاً مخاطبان خود را به سفر به افغانستان تشویق کردهاند.
وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان بارها از این گردشگران به عنوان کسانی که «چهره واقعی افغانستان» را به جهان نشان میدهند قدردانی کرده است.
انتقادها به استفاده سیاسی طالبان از گردشگری
منتقدان معتقدند طالبان از این ویدیوها و تصاویر برای سفیدسازی و مشروعیتبخشی بینالمللی استفاده میکنند و تصویری توریستی و آرام از کشوری ارائه میدهند که همچنان با فقر شدید، گرسنگی گسترده، بیکاری، محدودیتهای سختگیرانه اجتماعی (بهویژه علیه زنان) و مشکلات زیرساختی عمیق دستوپنجه نرم میکند.
آیا واقعاً صنعت گردشگری احیا شده است؟
با وجود رشد هشتبرابری، رقم چهار هزار گردشگر در شش ماه هنوز بسیار ناچیز است و نمیتوان آن را نشانه احیای واقعی صنعت گردشگری دانست. این عدد در مقایسه با کشورهای همسایه یا حتی افغانستان پیش از ۲۰۲۱ همچنان بسیار پایین است.
خطرات واقعی که همچنان پابرجاست
با وجود بهبود نسبی امنیت در مسیرهای اصلی و شهرهای بزرگ، سفر به افغانستان همچنان با ریسکهای جدی همراه است از جمله:
- فعالیت گروههای تروریستی (بهویژه داعش-ولایت خراسان)،
- حضور افراد مسلح غیرمسئول،
- مینها و بمبهای عملنکرده جنگهای گذشته،
- نبود خدمات پزشکی و اورژانسی مناسب،
- خرابی جادهها در مناطق دورافتاده،
- احتمال بازداشت یا مشکلات حقوقی برای گردشگران (بهویژه اگر قوانین سختگیرانه عکاسی یا رفتار را رعایت نکنند).
نتیجه
افغانستان در حال تبدیل شدن به مقصد جدیدی برای گردشگران ماجراجو و توریستهای «آخرین مرز» است، اما این موج کوچک گردشگری هنوز فاصله زیادی با یک صنعت پایدار و امن دارد و با هشدارهای جدی دولتهای غربی و واقعیتهای میدانی کشور همخوانی کامل ندارد.
