علیرضا آساهی قهرمان طلایی پرورش اندام افغانستان، امسال برای دومین سال پیاپی نشان طلای مسابقات بین المللی پرورش اندام جهان را به دست آورد و برای افغانستان افتخار آفرید. خبرنگار خبرگزاری مهاجر در گفت و گو با او راز و رمزهای کامیابی و درخشش وی را جویا شده است. گفت و گوی اختصاصی خبرگزاری مهاجر را با آساهی بخوانید:
چه چیزی شما را به ورزش پرورش اندام علاقه‌مند کرد و تصمیم گرفتید به صورت حرفه ای در این رشته فعالیت کنید؟
داشتن یک بدن عضلانی و متقارن که در عین حال از نظر ظاهری بسیار خوب باشد. خب، قبلا رزمی کار می‌کردم و در رزمی یک مقدار رقابت‌های ناسالم بین من و مربی اتفاق افتاد. علتش هم این بود که وقتی استادمان دان 2 بود من یک درجه بالاتر گرفته بودم و دان 3 شده بودم. من به احترام ایشان کنار کشیدم و به پرورش اندام روی آوردم. البته پرورش اندام برای من یک اصلاح درمانی و ورزش درمانی بود. زانوی من در رزمی مشکل داشت، که خدا را شکر الان می‌توانم با همین زانو تمرین کنم و اسکوات بزنم. در عین حال، ده سال پیش، برای من حادثه ای پیش آماده بود، اما در طول مدتی که برای مسابقات آماده می‌شدم نواقص برطرف و کمتر شد. می شود گفت: من از صفر شروع کردم و خودم را به این‌جا رساندم.
آیا انتظار داشتید برای دومین سال متوالی قهرمان پرورش اندام بشوید؟
بله، انتظارش را داشتم. چون من در هر کاری که پا می گذارم و شروعش می کنم دوست دارم به صورت عالی پیش بروم و همیشه سعی می کنم خاص و متفاوت از دیگران باشم. اگر شما یک‌بار افتخار و مقامی را به دست بیاورید شاید حادثه یا یک خوش‌شانسی باشد؛ ولی اگر خودتان را در همان حد حفظ کنید هنر است. این‌که دوباره آن قهرمانی را تکرار کنید آن زمان می شوید انگیزه و الگو. آن زمان می شوید یک نمونه خوب در مقابل کاری که باید انجام دهید.
چه چیزی شما را در این سن و سال به این سطح از آمادگی و انگیزه رسانده است؟
صبر و حوصله و بردباری و پشتکار، مبارزه با مشکلات و نارضایتی ها و گرفتاری ها، تمرکز روی هدفی که داشتم و این‌که بتوانم کاری انجام بدهم برای کشورم، هم‌وطن‌هام و پرچمم و همین طور یک نام نیک به یادگار بگذارم برای خانواده ام و فرزندهایم و همین طور جوانان کشورم.
کدام یک از مسابقاتی که تاکنون شرکت کرده اید برای شما از اهمیت بیشتری برخوردار است؟ چرا ؟
تمام مسابقاتی که شرکت کردم چه داخلی و چه خارجی همه برای من اهمیت خاص و ویژگی‌های خودشان را دارند. دوبار آقای عضلات پیشکسوت‌تان افغانستان شدم، در سطح کل افغانستان و در وزن خودم مدال طلا گرفتم و افتخار بهترین فیگوریست افغانستان را دارم.
اما خب، مسابقه آخر در مالدیف. امسال مسابقات جهانی اهمیت زیادی داشت، به خاطر این‌که دوباره قهرمانی را تکرار کردم و افتخار را برای کشور خودم ارمغان آوردم. به خاطر این‌که باعث سربلندی ملت و نام نیک برای کشور و به اهتزاز درآمدن پرچم و نواخته شدن سرود ملی افغانستان در جهان شدم. که همه به احترامش بپا خیزند و ما را کشور مترقی و صلح دوست و به عنوان یک کشور که غیر از جنگ مسائل هنر، ورزش و علم و دانش هم در آن هست بشناسند و چهره ای بهتر به جهانیان شناسانده شود.
در برخی از مصاحبه های قبلی، به سختی های زندگی خود اشاره کرده اید. چگونه توانستید بر این مشکلات غلبه کنید و به موفقیت برسید؟
مشکلات همیشه هست. ما در این دنیا آمده ایم تا با مشکلات مبارزه کنیم. الماس هیچ وقت الماس نمی شود تا وقتی که سختی ها و فشار در اعماق زمین و تاریکی‌ها را تحمل نکند. پس، سختی‌ها هست، مشکلات هست، و من کوشش کردم از هر مشکل، سختی و ناملایمتی یک پله ترقی برای رسیدن به هدفم درست کنم. شکرخدا به هدفم رسیدم و شکرگزار خداوند مهربانم. همین‌جا تشکر می‌کنم از کسانی که از من حمایت کردند. تشکر می کنم از خانواده‌ام، همسرم و دو فرزندم، مخصوصا اسپانسر دریادلم ظاهر ابوالفضلی و شرکت‌شان المهنه، ایشان بودند که من توانستم این افتخار را به دست بیاورم. یک دست هیچ وقت صدا ندارد. از همه کسانی که نام بردم جهانی سپاس. از عمق دل مدیون مهربانی و صبرشان هستم.
در مسابقات اخیر سه مدال به‌دست آوردم: دو مدال طلا و یک برنز. همین طور افتخار دارم که اولین شخص در کل افغانستان باشم که کارت حرفه ی مربیگری گرفته است. این را هم تقدیم می کنم به خانواده ام، اسپانسرم و تمامی حامیانم و ملت افغانستان.
چه چیزی شما را به عنوان یک قهرمان پرورش اندام متمایز می‌کند؟
در این برهه از زمان با مشکلات زیاد، مشکلات اقتصادی و مشکلات امنیتی و مشکلات روحی و نداشتن امکانات توانستم خودم را به بهترین نحو ارائه دهم و در مسابقات، خوب بدرخشم و افتخار به‌دست بیاورم. صبر و حوصله ای که داشتم، ایمان به پیروزی و ایمان به دست‌یابی به افتخارات من را از بقیه متمایز می‌کند.
به نظر شما یک ورزشکار حرفه ای چه مسئولیت‌هایی در برابر جامعه و به خصوص جوانان دارد؟
از تجربه‌ی قهرمان‌ها استفاده کند. سعی‌اش این باشد که به نحو احسن و از راه درست و با صداقت، نیت پاک و حضور ذهن و جدیت تمام از تجربیاتش استفاده کند و در عین حال، احترام به بزرگان و پیشکسوتان و قهرمانان را فراموش نکند. همیشه در کنار ساختن یک بدن باید افکارش را بسازد. اگر افکارش را نسازد اگرچه بدن قوی داشته باشد، اصلا چیز جالبی نیست. اگر بدن خوبی داشته باشد و افکارشان را هم پرورش بدهد عالی و نمونه می‌شود.
چه پیامی برای جوانانی که به دنبال رسیدن به اهداف خود هستند دارید؟
جوانان باید صبر و حوصله، تمرینات مداوم و پشتکار خوب و تغذیه و استراحت و تمرین خوب داشته باشند. از مشاوره های مربی شان یا کسانی که موفق هستند و تجربه خوبی دارند استفاده کنند. سطح دانش علمی خودشان را در تغذیه، شناخت غذاها، ویتامین ها، عضله و شناخت بدن‌شان زیاد کنند تا با تمریناتی که انجام می‌دهند بهتر بدن‌شان را پرورش بدهند و به آرزوهایشان برسند.
مصاحبه کننده: راضیه سادات حسینی
