خلبان زن افغان که نخستین تجربه پرواز هواپیمای مسافربری خود را به همراه خدمه زن در آخرین سال دولت سابق افغانستان با موفقیت انجام داده بود، بعد از قدرت گیری دوباره طالبان در اوت 2021 مجبور به فرار به بلغارستان شد. وی اکنون بعد از 18 ماه باز هم می تواند پرواز کند اما نه در کشور خودش بلکه در آسمان اتحادیه اروپا.
محدثه میرزایی خلبان 24 ساله افغان می گوید: از همان دوران کودکی آرزوی خلبان شدن داشتم. به بلغارستان که آمدم با اینکه مدارک و گواهینامه خلبانی داشتم اما مرا نپذیرفتند و برای گرفتن مدرک دوباره، دوره های آموزشی و آزمون های اروپایی را گذراندم.
محدثه بار دیگر توانست به آرزوی کودکی و شغل مورد علاقه‌اش برگردد. اما او می‌گوید سختی‌های زیادی را تجربه کرده است.
او می‌گوید پس از یک دوره شش ماهه و سپری کردن ۱۳ امتحان اروپایی در رشته خلبانی، توانست مدرک و مجوز پرواز در آسمان اروپا را بگیرد.
خانم میرزایی که حالا با یک شرکت هوانوردی اروپایی کار می‌کند می‌گوید در اگست/اوت ۲۰۲۱ آرزوهایش مرد و دقیقا در اگست ۲۰۲۲ با پرواز دوباره ولی این بار بر فراز اروپا، زندگی دوباره یافت.
محدثه پیلوت/خلبان تاریخ‌ساز افغانستان بود. او نخستین زنی از افغانستان بود که در شرکت خصوصی «کام‌ایر» در پرواز هواپیمای مسافربری در ماه فبروری/فوریه سال ۲۰۲۱ از هرات به کابل و از کابل به هرات پرواز کرد.
محدثه، پیلوت هواپیما بوئینگ ۷۳۷ کام‌آیر پرواز ۹۰ دقیقه‌ای را بر فراز آسمان کشورش، افغانستان انجام داد. تمام چهار خدمه آن پرواز، زنان جوان بودند.
محدثه از خانواده‌اش دور است اما می‌گوید: «خوش شانس هستم که حمایت خانواده و مادر قوی‌ام را دارم.» وی با اشاره به وضعیت زنان و دختران در افغانستان گفت زنان افغان دسترسی بسیار کمی به چنین فرصت‌هایی دارند. او خود را خوش‌شانس می‌داند که توانست به آرزوهایش برسد.
او می گوید: «از بچگی به هیجان علاقه داشتم، گفتم باید کاری انجام دهم که هر روز متفاوت باشد و هیجان زیادی داشته باشد، وقتی کمی عاقل شدم و به صنف‌های (کلاس) بالاتر رفتم، متوجه شدم که آنجا چیزی به نام خلبانی/پیلوتی است، و من می‌توانم با طیاره پرواز کنم. ۱۵ ساله بودم که تصمیم جدی گرفتم که خلبان شوم.»
محدثه تحصيلات خود را در كابل، آمريكا و كانادا به پايان رسانده و خلبانى را در فيليپين، كانادا و سپس بلغارستان فراگرفت.
او می‌گوید: «وقتی در کانادا بودم، کار می‌کردم و توان پرداخت شهریه‌ها را یکجا نداشتم، اما وقتی کار می‌کردم و درآمد کسب می‌کردم، کلاس خلبانی می‌رفتم و درس می‌خواندم.»
برای شماری ظاهر افراد مانند قد و چهره مولفه‌ای برای موفقیت و عدم آن می‌شود. برای محدثه هم بدنش احتمال داشت مانع دستیابی او به آروزهایش بشود.
او می گوید: «روزهای اول برایم خیلی سخت بود، هیچکس نمی‌خواست درباره خلبانی اطلاعاتی به من بدهد، برعکس به من می گفتند تو کوچک و جوان هستی و نمی‌توانی با هواپیما پرواز کنی.»
او می‌افزاید: «مدتی همین موضوع سماجت موجب این شد که تصمیم گرفتم مهندسی بخوانم، در یکی از دانشگاه‌های کانادا هم قبول شدم اما بعد فکر کردم و با خودم گفتم اگر مهندسی بخوانم زندگیم بی‌معنی می‌شود. هیجان‌انگیز نخواهد بود و آن چیزی نیست که من می‌خواهم.»
او می‌گوید، پرواز کردن پر از هیجان و لذت است. خبر محدثه میرزایی خلبان افغان در حالی در آسمان اروپا منتشر می‌شود که درهای مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران در افغانستان بسته است و حق تحصیل آنها توسط طالبان سلب شده است.
خانم میرزایی بر تحصیل و کار دختران و زنان در افغانستان پافشاری می‌کند و می‌گوید که از سلب حقوق آنها ناراحت است.
اما او می‌گوید: «ما هرگز نباید تسلیم شویم، باید برای رسیدن به آرزوهایمان بجنگیم، باید تلاش کنیم.»
منبع: بی بی سی فارسی
