زندگی پناهجویان هزاره افغانستان و ترس آنها از اخراج در پاکستان

پس از به قدرت رسیدن طالبان در سال ۲۰۲۱ بسیاری از پناهجویان افغانستانی دلایل کافی برای هراس از بازگشت به کشورشان دارند.این افراد شامل خبرنگاران و فعالان حقوق بشر، افراد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌، پیمانکارانی که برای نیرو‌های ارتش آمریکا کار می‌کردند و زنان و دخترانی هستند که دیگر نمی‌توانند در کشورشان تحصیل کنند.اما یورش به خانه خانواده‌ای که فیلم آن پخش شده بود مربوط به منطقه‌ای خاص در پاکستان است که اقلیت قومی هزاره در آن زندگی می‌کنند. بیشتر آنها مسلمانان شیعه هستند که دیر‌زمانی است مورد آزار مسلمانان سنّی تندرو قرار می‌گیرند.

این دو شاخه از اسلام باور‌های مشترک و مشابهی دارند اما در مواردی با هم اختلاف دارند و سال‌هاست این اختلاف مذهبی جوامع را دو پاره کرده است. بسیاری از هزاره‌ها از ترس آزار و اذیت در افغانستان تصمیم به عبور از مرز و آمدن به پاکستان گرفتند.شکیبا، ۱۷ ساله و از قوم هزاره افغانستان که اوایل سال ۲۰۲۲ به پاکستان آمده است می‌گوید: «زندگی تحت حکومت طالبان مثل زندان می‌ماند. آنها به چشم مسلمان به ما نگاه نمی‌کنند. آنها ما را کافر می‌دانند. ما در افغانستان احساس امنیت نمی‌کنیم».

باقر که با دولت و نیرو‌های نظامی پیشین افغانستان همکاری می‌کرد هم با خانواده‌اش مخفیانه زندگی می‌کند. آنها حدود دو سال پیش به پاکستان آمدند و می‌گوید بازگشت به افغانستان “مثل بازی کردن با جان خودم و خانواده‌ام است”.«ما نمی‌توانیم به کشورمان بازگردیم، آنجا مرگ انتظار ما را می‌کشد و هیچ‌کس صدای ما را نمی‌شنود، زندگی ما تباه شده است!»بدون هیچ مدرک شناسایی، بدون هیچ اعتباری، بدون پذیرش پناهندگی همه می‌گویند فقط می‌توانند منتظر باشند و امیدوار که راهی پیدا شود.شکیبا می‌گوید: «نمی‌دانیم کجا برویم و چه کنیم. همه‌چیز را از دست داده‌ایم. همه رؤیا‌هایم برای زندگی بر باد رفته است».