به گزارش خبرگزاری مهاجر، وزیر داخلی فرانسه در مصاحبه ای ابراز داشت که جمعیت بالای مهاجران باعث زیان اقتصادی این کشور می شود. وی افزود: من نیز مانند فرانسویان دیگر باور دارم که مهاجرت گسترده شانسی برای کشورمان نیست. حال ما قصد داریم تا این گفته را بررسی کنیم.
برونو روته‌یو با استفاده عبارت «مهاجرت گسترده» این طور نشان می دهد که موج عظیم مهاجرت کشورش را غرق می کند. اما آیا این مطلب حقیقت دارد؟
مهاجرت در فرانسه مثل دیگر کشورهای اروپایی و به دلیل جنگها و نیز ازدیاد جمعیت دنیا، رو به فزونی است اما این افزایش به هیچ عنوان گسترده نبوده است. بر طبق آمار اداره احصائیه فرانسه در سال ۲۰۲۲، تعداد هفت میلیون مهاجر در فرانسه زندگی می‌کردند. این رقم ۱۰،۳ درصد کل جمعیت فرانسه است. در سال ۱۹۷۵، فرانسه ۷،۴ درصد جمعیت مهاجر داشت و در سال ۱۹۶۴ نیز، مهاجران ۵ درصد جمعیت فرانسه را تشکیل می دادند.
ژان کریستوف دومون، رئیس بخش مهاجرت بین المللی در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا (OCDE) به تازگی توضیح داد: «جمعیت جهان در حال افزایش است و بنابراین تعداد مهاجران بیش از پیش افزایش می یابد. بیشتر این مهاجران به کشورهای عضو سازمان اقتصادی اروپا می‌روند.»
بخش بزرگی از این جنبش‌های مهاجرتی، مهاجرت کاری است. بنابراین، مهاجران بیش از آن که بار دوش کشورهای میزبان باشند، نیروی کار ضروری برای این کشورها هستند. از نظر ژان کریستوف دومون، «بدون شک، مهاجرت به افزایش تولید ناخالص داخلی [در فرانسه] کمک می‌کند» دقیقاً به این دلیل که مهاجراندبه عنوان مصرف کننده، برای رفع نیازهای خود در فرانسه پول خرج می‌کنند.
در سال ۲۰۱۶، صندوق بین المللی پول در چشم انداز اقتصاد جهانی خود تخمین زد که افزایش یک درصدی مهاجران در جمعیت می تواند تولید ناخالص داخلی سرانه را ۲ درصد افزایش دهد.
آیا مهاجرت، یک شانس است؟
بنابراین، آیا می توان مهاجرت را یک شانس برای فرانسه در نظر گرفت؟ برای بسیاری از اقتصاددانان، پاسخ بدون ابهام مثبت است.
اول از همه، به این دلیل که مهاجران، به دلیل سن عموماً جوان‌تر از حد متوسط فرانسوی‌ها، بیشتر از مصرف شان، به امور مالی عمومی کمک می‌کنند. یک گزارش سال ۲۰۲۰ از انستیتوت مونتین نشان داد که سن-سن-دنی، دپارتمانی در فرانسه بزرگترین جمعیت با پیشینه مهاجرت دارد (۳۱،۶) «هشتمین دپارتمان تامین کننده هزینه مالی بیمه اجتماعی است در حالی که کمترین سرانه بیمه اجتماعی را دارد.»
بسیاری از تحلیلگران معتقدند که حتی اگر حمایت از خانواده های مهاجر برای دولت فرانسه هزینه داشته باشد، حضور آنها بسیار مثبت تلقی می‌شود. عمدتاً به این دلیل که مهاجران اغلب مشاغلی را در بخش‌های حرفه‌ای «تحت فشار» اشغال می‌کنند که شهروندان فرانسوی به آسانی به آنها علاقمندی نشان نمی‌دهند.
بدون خارجی‌ها، هیچ رستورانی در پاریس وجود نخواهد داشت
بی دلیل نیست که افراد با پیشینه مهاجرت حضور فوالعاده گسترده‌ای در بخش هایی مانند خدمات خصوصی خانگی دارند. بر اساس اداره احصائیه، در منطقه ایل-دو-فرانس، که پاریس شامل آن است، از هر ۱۰ کارگر خانگی،۶ نفر مهاجر هستند. به گفته وزارت کار، در سال ۲۰۱۷، نزدیک به ۴۰ درصد از کارگران خانگی، سابقه مهاجرت داشتند.
وضعیت در بخش هوتلداری و رستوران نیز همن گونه است. بر اساس گزارش اداره احصائیه، در ایل دو فرانس، ۵۰ درصد آشپزها و ۴۰ درصد کارمندان هوتل ها و رستوران‌ها مهاجر و بخش بزرگی از آنها اغلب بدون سند هستند.
اگزاویه دنامور، صاحب یک رستوران در پاریس در ماه جولای به روزنامه لوموند می‌گفت: « وقتی می‌خواهم کسی را استخدام کنم، فقط مهاجران درخواست می‌دهند. برای کار در این شغل‌ها باید حاضر باشید که عصرها و آخر هفته‌ها، تا ناوقت کار کنید. در پاریس، بدون خارجی‌ها، رستوران‌ها، فلج می‌شوند.»
و بالاخره بخش ساختمانی نیز به شدت به نیروی کار مهاجر متکی است. بر اساس آمارها ۲۷ درصد از کارگران ساختمانی غیرماهر در فرانسه سابقه مهاجرت دارند. در منطقه ایل دو فرانس، این نسبت به ۶۰ درصد می‌رسد.
به دلیلی نیست که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، در دسامبر ۲۰۲۲ در مصاحبه ای با روزنامه لوپاریزین، هنگامی که نظرش در مورد قانون جدید مهاجرت پرسیده شد، اهمیت مهاجرت برای اقتصاد فرانسه را تائید کرد.
او گفت: « بیایید امروز واضح بگوییم، آیا ما صادقانه فکر می‌کنیم که بخش رستوران، زراعت و بسیاری از بخش‌های دیگر بدون مهاجران فعال هستند؟ (…) پاسخ منفی است !»
منبع: مهاجر نیوز
