زمان زیادیست که نگرانی هایی در رابطه با رفتار کشورهای میزبان با اتباع افغانستانی به گوش می رسد. عدم رعایت ارزش های کشور میزبان از سوی مهاجرین می تواند یکی از اصلی ترین دلایل این معضل باشد. همچنین دلیل بروز این شرایط می تواند دو طرفه باشد و نمی توان صرفا کشور میزبان را مقصر تلقی کرد. همه ی کشورهای دنیا ارزش های خاص خود را دارا هستند و رعایت این ارزش ها برای مردم شان دارای اهمیت بالا است. هنگامی که شهروند یک کشور دیگر به کشور آنها وارد می شود انتظار می رود که با جامعه ی میزبان هماهنگ باشد این هماهنگی به معنی رعایت ارزشهای کشور میزبان است. ولی مهاجران بعضی از کشورها از جمله مهاجران افغان هنوز نتوانسته اند دیدگاه جامعی نسبت به مهاجرت در قرن حاضر پیدا کنند.
۱. وقتی مهاجر از کشور مبدا به کشور میزبان می‌رود، در بسیاری از موارد دیده شده که دوستان و آشنایان او به وی تبریک می‌گویند و ابراز خوشحالی می‌کنند. در حالی که مهاجرت خود یک اتفاق نامیمون است و تبریک گفتن ندارد و این مورد نشان‌دهنده فهم نادرست از مهاجرت است.
۲. زمانی که مهاجر در کشور میزبان درخواست پناهندگی می‌دهد و پذیرفته می‌شود، بعضی از مهاجرین به جای ادغام با جامعه میزبان، در داخل همین کشور جامعه‌ای مختص خودشان را می‌سازند که کاملاً با جامعه میزبان در تضاد است. این موضوع می‌تواند باعث نارضایتی ساکنان بومی شود. به عنوان مثال، یک همکار ایتالیایی من گفت که در منطقه آبایی او در ایتالیا، افغان‌های زیادی زندگی می‌کنند و او دیگر در آن منطقه احساس بیگانگی می‌کند، زیرا سبک زندگی آنها با بومیان منطقه تفاوت زیادی دارد.
۳. برخی از مهاجرین مسلمان جهت نمایش، به جای استفاده از مسجد، در پیش خانه نماز جماعت می‌خوانند و در کوچه و پارک‌ها مراسم رقص و جشن‌های خود را برگزار می‌کنند و به حقوق عمومی احترام نمی‌گذارند. تصور کنید که شما یک غربی هستید و در پیش خانه شما هزاران نفر با پرچم‌های مختلف تجمع کنند و شعار دهند. چه حسی خواهید داشت؟
۴. هموطنان عزیز که در غرب زندگی می‌کنند، باید در نظر داشته باشند که جامعه غرب جامعه‌ای آزاد است و اکثریت مردم به افرادی که به دین و فرهنگ خود پایبند هستند احترام خاصی دارند. اما در سال‌های اخیر اسلام‌هراسی بسیار اوج گرفته است. بنابراین، باید درک کنیم که راهپیمایی‌های مذهبی بیرون از مسجد خلاف فرهنگ غرب است و به شکلی تجاوز به فضای عمومی حساب می‌شود. لازم است که مراسم مذهبی خود را به جامعه تحمیل نکنیم و به حقوق و فرهنگ جامعه میزبان احترام بگذاریم.
۵. در بسیاری موارد قانون اجازه نمی‌دهد از دفتر و محل کار، از همکاران عکس گرفته و در شبکه‌های اجتماعی نشر کنیم. لذا در این مورد باید بسیار دقت کرد.
بایدها و نبایدهای مهاجرین:
برای ادغام بهتر با جامعه میزبان و جلوگیری از بروز تنش‌ها، بایدها و نبایدهای زیر را در نظر بگیرید:
بایدها:
1. رعایت قوانین محلی و ملی ضروری است.
2. یادگیری زبان محلی به تعامل بهتر با جامعه میزبان کمک می‌کند.
3. تلاش کنیم تا با فرهنگ و آداب و رسوم جامعه میزبان آشنا شویم.
4. مشارکت در فعالیت‌های محلی می‌تواند به ادغام شما کمک کند.
5. احترام به حقوق دیگران و استفاده صحیح از فضاهای عمومی ضروری است.
نبایدها:
1. باید به فرهنگ و ارزشهای جامعه میزبان احترام گذاشت و تلاش نکنیم که فرهنگ خود را بر آنها تحمیل کنیم.
2. مراسم مذهبی را در مکان‌های تعیین شده مانند مساجد برگزار کنیم و از راهپیمایی‌های مذهبی در فضاهای عمومی خودداری کنیم.
3. از هرگونه نقض قوانین کشور میزبان اجتناب کنیم.
4.از اظهار نظر در مورد مسائل سیاسی حساس کشور میزبان خودداری کنیم.
5.از نشر عکس‌های محل کار و همکاران در شبکه‌های اجتماعی بدون اجازه خودداری شود.
با رعایت این بایدها و نبایدها، می‌توانیم زندگی بهتری در کشورهای میزبان داشته باشیم و به بهبود روابط میان مهاجرین و بومیان کمک کنیم.
نوشته: سلیم ساعی
