کانادا 1/5 میلیون مهاجر را طی سه سال می پذیرد
کشور کانادا به منظور رفع خلأ اقتصادی که بر اثر سالخوردگی نیروی کار که دیگر باید کار را رها کنند، روی مهاجرت حساب باز کرده است. اما این طرح با موافقت همه روبرو نیست .
دولت فدرال کانادا در ماه جاری طرحی برای پذیرفتن سالیانه ۵۰۰ هزار مهاجر تا سال ۲۰۲۵ میلادی به اجرا گذاشت که بر اساس آن حدود ۱.۵ میلیون پناهجوی جدید در طول سه سال آینده به این کشور مهاجرت خواهند کرد.
بر مبنای این طرح کانادا ، 8 برابر تعداد ساکنان اصلی خود در هر سال ، در مقایسه با انگلیس و 4 برابر بیشتر از همسایه جنوبی خود، یعنی آمریکا، از مهاجران جدید استقبال می کند.
در کانادا از هر چهار تن یک نفر از طریق مهاجرت به این کشور آمده است و این تعداد بیشترین رقم در بین کشورهای گروه ۷ است. اگر این رقم را با آمار آمریکا مقایسه کنیم ، می بینیم که فقط 14 درصد جمعیت آن را مهاجران تشکیل می دهند.
اما یک نظرسنجی تازه نشان می‌دهد که نگرانی‌هایی نیز در مورد استقبال از این همه مهاجر جدید وجود دارد. کانادا سال‌ها تلاش کرده است تا برای حفظ رشد جمعیت و رشد اقتصاد، ساکنانی دائمی ، مهاجرانی را که حق اقامت نامحدود در این کشور را دارند اما شهروند نیستند ، جذب کند. سال گذشته، این کشور ۴۰۵ هزار ساکن دائمی را پذیرفت که بیشترین تعداد در کل تاریخ کانادا است.
این دلایل از برخی جهات یک محاسبه ریاضی ساده است. مانند بسیاری از کشورهای غربی، کانادا جمعیتی سالخورده با نرخ تولد کمتر دارد. این بدان معناست که اگر کشور بخواهد، به جای کوچک شدن، رشد کند باید مهاجر بیاورد.
بیشتر بخوانید:ادامه انتقال پناهجویان افغان از قطر به آمریکا
مهاجرت تقریباً کل رشد نیروی کار کشور را تأمین می‌کند و طبق یک گزارش دولتی، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۲ کل رشد جمعیت کشور را نیز به خود اختصاص دهد.
در این ماه دولت اعلام کرد که امیدوار است تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۵۰۰ هزار مهاجر جدید وارد کند که در مقایسه با سال ۲۰۲۱ حدود ۲۵ درصد افزایش یافته است.
مدیر رصد مهاجرت در دانشگاه آکسفورد، می گوید: این آمار این معنی را نمی دهد که بریتانیا در پذیرش مهاجر عقب مانده است بلکه این به این معنی است که کانادا خارج از محدوده عمل کرده است.
او گفت: «به طور کلی بریتانیا در افزایش جمعیت هدفی مشابه کانادا نداشته است.» نرخ جمعیت مهاجر در بریتانیا نیز 14 درصد است. کشور بریتانیا، جزیره‌ی کوچکی است با جمعیتی حدود دو برابر کانادا و هم اکنون تراکم جمعیت در آن بالاست ، اما کانادا ، با جمعیت 38 میلیونی خود که یکی از وسیع ترین کشورهای دنیاست ، جای رشد بسیاری دارد.
جفری کامرون، کارشناس علوم سیاسی در دانشگاه مک‌مستر، گفت در حالی که بسیاری از کشورها، مانند کانادا، با نرخ زاد و ولد کمتر و جمعیت سالخورده روبرو هستند، موفقیت هر سیستم مهاجرتی به حمایت مردمی بستگی دارد. او گفت: «عامل محدودکننده اکثر کشورها افکار عمومی است.»
در ایالات متحده که تعداد مهاجرانی که از طریق مرزهای جنوبی وارد کشور می‌شوند به بالاترین حد خود رسیده است، به طور کلی نگرانی در مورد بیشتر بودن مهاجران از موقعیت‌های شغلیِ موجود است.
پیش از برگزیت، موجی از مهاجران اتحادیه اروپا که از اروپای شرقی به بریتانیا وارد می‌شدند، واکنشی را علیه مهاجرت ایجاد کرد. خانم سامپشن گفت، اما طی چند سال گذشته، محبوبیت مهاجرت در افکار عمومی افزایش یافته است، تا حدی به این دلیل که مردم معتقدند که بریتانیا نسبت به قبل کنترل بهتری بر افرادی دارد که وارد کشور می‌شوند.
در این میان، کانادا از نظر تاریخی حمایت بسیار بالایی از مهاجرت داشته است. آقای کامرون گفت: «من فکر می‌کنم بخشی به این دلیل است که میزانی از اعتماد عمومی وجود دارد که دولت مهاجرت به کانادا را به خوبی مدیریت می‌کند و همچنین مدیریت به گونه‌ای است که در خدمت منافع کانادا است.»
بیشتر بخوانید: فقر در افغانستان: از فروش دختران و اعضای بدن تا قرص خواب برای کودکان گرسنه
اما این بدان معنا نیست که هیچ نگرانی در مورد مهاجرت وجود ندارد.
در سال‌های اخیر، هجوم مهاجران به مرز با ایالات متحده بحث‌هایی را ایجاد کرده است و ظهور یک حزب راست‌گرای حاشیه‌ای جدید در سال ۲۰۱۸، حزب مردم کانادا، این موضوع را در صدر بحث‌های ملی در آستانه انتخابات فدرال ۲۰۱۹ نگه داشت.
مناطق مختلف کانادا نیز نگرش متفاوتی نسبت به مهاجرت دارند. زمانی که دولت اهداف سنگین خود را برای جذب ۵۰۰ هزار مهاجر جدید در سال اعلام کرد، استان کبک که می‌تواند محدودیت‌های مهاجرتی خود را تعیین کند، اعلام کرد که بیش از ۵۰ هزار مهاجر در سال نخواهد پذیرفت. این یعنی کبک که ۲۳ درصد از جمعیت این کشور را در خود جای داده است، تنها ۱۰ درصد از مهاجران این کشور را خواهد پذیرفت.
فرانسوا لگو، نخست‌وزیر کبک، گفت که نگران است مهاجران بیشتر، زبان فرانسه را در این استان تضعیف کنند. او گفت: «در حال حاضر با ۵۰ هزار مهاجر هم جلوگیری از افول زبان فرانسوی دشوار است.»
درست است که کانادا ممکن است فضای بیشتری برای رشد داشته باشد، اما برخی از مکان‌ها هنوز احساس بحران می‌کنند. شهرهای بزرگی مانند تورنتو و ونکوور – که در حال حاضر حدود ۱۰ درصد از جمعیت کانادا در آنها زندگی می‌کنند – با بحران مسکن مقرون به صرفه روبرو هستند.
در یک نظرسنجی از ۱۵۳۷ کانادایی که توسط لگر و انجمن مطالعات کانادایی انجام شد، سه نفر از هر چهار نفر گفتند که تا حدودی یا به میزان زیادی نگران تأثیر این طرح جدید بر مسکن و خدمات اجتماعی هستند. تقریباً نیمی، ۴۹ درصد، گفتند که این اهداف بسیار زیاد هستند، در حالی که ۳۱ درصد گفتند که این‌ها عدد درستی هستند.
جنبه دیگری که کانادا را در دنیای غرب منحصر به فرد کرده است، تاکید آن بر مهاجرت اقتصادی است – حدود نیمی از ساکنان دائمی کانادا به دلیل مهارت‌هایشان و نه تحت پیوستن به خانواده، پذیرفته شده‌اند.
دولت امیدوار است که تا سال ۲۰۲۵ این رقم به ۶۰ درصد برسد. آقای کامرون گفت که این تا حدی به دلیل نحوه طراحی سیستم کانادایی است. در دهه ۱۹۶۰، کانادا از سیستم سهمیه‌بندی، که در آن به کشورهای مختلف اهداف متفاوتی اختصاص داده می‌شد، به سیستمی مبتنی بر امتیاز تغییر جهت داد که مهاجران بسیار ماهر را که آسان‌تر به اقتصاد کانادا کمک می‌کردند، ترجیح می‌داد.
بیشتر بخوانید: ادامه اعتراضات پناهندگان در اندونزی برای وضعیت نامعلوم شان
آقای کامرون همچنین گفت: «امروزه اصول مشابهی این سیستم را هدایت می‌کند.» در سطح جهانی، این شیوه منحصر به فرد است، اگرچه استرالیا و نیوزلند سیستم‌های مشابهی دارند.
در بریتانیا از هر چهار ساکن دائمی یک نفر از طریق جریان اقتصادی پذیرفته می‌شود. در ایالات متحده، تنها حدود ۲۰ درصد از گرین کارت‌ها به دلایل اقتصادی صادر می‌شود. هر دو کشور اعلام کرده‌اند که امیدوارند نسبت مهاجران اقتصادی را که وارد این کشورها می‌شوند افزایش دهند، اما تفاوت بزرگ هر دو کشور این است که اکثر مهاجران اقتصادی را باید کارفرمایان حمایت مالی کنند.
در کانادا، یک پیشنهاد شغلی می‌تواند در امتیاز کلی شما به حساب بیاید، اما ضروری نیست. در حالی که بریتانیا اخیراً سیستم خود را به یک سیستم مبتنی بر امتیاز تغییر داده است، خانم سامپشن گفت که در عمل، این سیستم مشابه سیستم قدیمی آنها باقی می‌ماند، که مهاجرانی را که پیشنهادهای شغلی داشتند ترجیح می‌داد.
آیا کانادا می‌تواند به اهداف خود دست یابد؟
کانادا نه تنها مهاجران اقتصادی بیشتری را نسبت به سایر کشورهای بزرگ می‌پذیرد، بلکه یکی از کشورهای برتر در زمینه اسکان مجدد پناهندگان است و در سال ۲۰۲۱، تعداد ۲۰۴۲۸ پناهنده را پذیرفته است.
اما هر چند این کشور اهداف بلندپروازانه‌ای را برای آینده تعیین کرده است، تاریخ نشان داده است که همیشه انتظارات‌اش برآورده نشده است. هدف کانادا در سال ۲۰۲۱ اسکان مجدد حدود ۵۹ هزار پناهجو بود – تقریباً سه برابر میزانی که در آن سال مهاجر پذیرفت.
شان فریزر، وزیر مهاجرت، در مصاحبه‌ای با سی‌بی‌سی گفت که این شکاف عمدتاً به دلیل بسته شدن مرزهای کانادا و سراسر جهان به دلایل مرتبط با کووید بوده است. تا سال ۲۰۲۳، کانادا قصد دارد به اسکان مجدد ۷۶ هزار پناهجو کمک کند.
بیشتر بخوانید: شروع طرح ثبت نام مهاجران افغانستانی در پاکستان
