چرا کودکان مهاجر باید حق تحصیل داشته باشند؟
سه دیدگاه وجود دارد:
🔹یک؛ از منظر نگاه انسانی:
تحصیل از جمله حقوق اولیه هر انسانی در هر جای دنیاست.
حقوق بدیهی و اولیه کودکان باید تحت هر شرایطی اعمال شود و تغییر جغرافیا تفاوتی در حق بودن آن به وجود نمی‌آورد.
علاوه بر آن کودکان مکان زندگی‌شان را انتخاب نکرده‌اند. آنها به واسطه تصمیم بزرگترهایشان در شرایط مهاجرتی قرار گرفته‌اند.
انسانیت حکم می‌کند که حقوق اولیه آنها تحت تاثیر آن تصمیم قرار نگیرد.
🔹 دو؛ از منظر امنیت ملی:
با به وجود آوردن امکان تحصیل برای کودکان افغانستانی، ریسک انتخاب راه‌های خطرناک نه فقط برای فرد بلکه برای جامعه ایرانی کاهش پیدا می‌کند.
کودک افغانستانی که مشغول تحصیل در مدارس ایران می‌شود، عموما از رفتن به سمت راه و روش‌های زندگی پرریسک برای اجتماع بازداشته می‌شود.
🔹 سه؛ از منظر منافع ملی:
خیلی از کشورهای دنیا که به دنبال تامین منافع از راه‌های نوین مثل دیپلماسی فرهنگی هستند، مدارسی خارجی با صرف هزینه فراوان در کشور دوم به وجود می‌آورند تا نمایندگان فرهنگی برای خود تربیت کند و حافظان منافعی در آن کشور از خود آن جامعه به وجود آورد.
در خود افغانستان مدارس کره‌ای و ترکیه‌ای وجود دارد. کالج‌های آمریکایی و اروپایی هم که مشهور است.
🔷 من معتقد به نگاه اول هستم و آن را ترویج می‌کنم اما نگاه دوم و سوم برای دوستانی با آن ذهنیت راهگشاست.
🔷 تجربه نشان داده اگر آغوش مدارس ایرانی و معلمان و دوستان ایرانی برای آنها باز شود، آنها در ایران و اروپا و افغانستان نمایندگان غیررسمی ایران می‌شوند و عامل پیشرفت جامعه خود با نگاهی همیشه دوستانه به ایران و در مواقع لزوم همکار ایران.
|حمیدرضا بوالی
