ناهید و ملیحه رضایی دو خواهر دوقلو که از افغانستان به آلمان مهاجرت کردند. داستان سفر پر ماجرای آنها در قالب فیلم “در طول راه” به کارگردانی مایکه دِ یونگ ساخته و در سینمای هلند اکران شد. این فیلم روایت گر تجربیات سخت و پرماجرای پناهجویانی است که به اروپا مهاجرت می کنند.
ناهید و ملیحه
این دو خواهر 27 ساله ، در ایران متولد و همانجا به تحصیل مشغول شدند . آنها در یکی از دانشگاه های شهر ری در رشته های علوم اجتماعی و مدریت صنعتی فارغ التحصیل شدند. این دو خواهر پس از به پایان رساندن دانشگاه مانند هر جوان مهاجر افغانستانی، آینده ای در ایران برای خود نمی دیدند و رویای مهاجرت به اروپا را داشتند. رویایی که در مرز ترکیه و ایران تبدیل به کابوس شد.
داستان مهاجرت
داستان از آنجا آغاز می شود که ملیحه و ناهید به همراه پدر و مادر و سه خواهر خود قصد مهاجرت به اروپا را کردند. وقتی به مرز بین ایران و ترکیه رسیدند، هنگامی که داشتن از کوه ها بالا میرفتند ناگهان تیر اندازی می شود و قاچاق بر فقط می تواند پدر و مادر و دو خواهر آنها را از بین سیمهای خاردار رد کند. مادر دوقلو ها، لیلا سلطانی در این باره میگوید: “وقتی تیر اندازی شد ما همه به سمت سیم های خاردار دویدیم، و از آن عبور کردیم. قاچاقبر ما نزدیک به نیم ساعت غیبش زده بود. وقتی آمد از او پرسیدم که بقیه کجا هستند؟ گفت: شما بروید، آنها می آیند. این سوال را چند مرتبه در بین راه تکرار کردم و هر بار همین جواب را می شنیدم.”
و اما ملیحه و ناهید به همراه خواهر بزرگترشان به تهران بازگردانده شدند. آنها به مدت یک سال از خانواده خود بی خبر بودند و نمی دانستند چه بر سرشان آمده، تا اینکه یک روز اتفاقی در اینترنت پیدایشان می کنند. بعد از سه سال یعنی درست در سال 2018، دوباره برای مهاجرت اقدام کردند و بار دیگر قاچاقی به ترکیه آمدند. پس از اقامتی کوتاه در استانبول با قایق بادی به کمپ موریا در جزیره لسبوس رفتند. ملیحه در این باره می گوید: “همانطور که از نام موریا پیداست مانند جهنم می ماند. من و خواهرم آنجا در کلاس های زبان، عکاسی و فیلمبرداری شرکت کردیم تا شاید کمک کند کمتر به غم و اتفاقات بدی که برایمان افتاده فکر کنیم”
فیلم “در طول راه” در کمپ موریا
می توان گفت کمپ موریا در آن زمان از بزرگترین کمپ های پناهجویان اروپا محسوب می شد. بیشتر از بیست هزار نفر در آنجا در کانکس و چادر زندگی می کردند و ماه ها در شرایط بدی به سر می بردند. ناهید و ملیحه نیز یک سال در این کمپ بودند. کارگردان هلندی مایکه دِ یونگ در آن زمان در موریا مشغول به آموزش فیلمبرداری به پناهجویان بود. در آنجا بود که ناهید و ملیحه به بازیگری علاقه مند شدند.
ناهید در این باره می گوید: ” وقتی با خانم دِ یانگ آشنا شدم، از او خواستم که در فیلم بعدی شان به عنوان بازیگر نقش ایفا کنم. او گفت که مطمئن نیستم ولی درباره اش فکر می کنم اما شاید وقتی دوباره برگشتم شما اینجا نباشید. من گفتم نه نگران نباشید ما همچنان اینجا هستیم.”
چند ماه بعد پروژه فیلم “در طول راه” شروع شد. ملیحه و ناهید داستان مهاجرت خود را تعریف کردند. همچنین نویسنده بر اساس شنیده ها و گزارش ها فیلمنامه را کامل کرد. فیلمبرداری در یونان و ترکیه انجام گرفت. لازم به ذکر است کارگردان از پناهجویان به عنوان بازیگران فیلم استفاده و به همین دلیل ماه ها با آنها در آتن تمرین کرده است. خانم دِ یانگ می گویند: ” هرچند ملیحه و ناهید قربانی جنگ و شرایط بدی بودند اما این فیلم درمورد یک قربانی نیست! در مورد دو دختر جوان و زیباست که می خواهند در کنار خانواده خود یک زندگی عادی داشته باشند.”
شروع جدید در آلمان
ناهید و ملیحه در یونان پناهندگی گرفتند اما بخاطر شرایط بد این کشور مانند دیگر پناهجویان به آلمان آمدند و دوباره تقاضای پناهندگی کردند. آنها پس از 7 سال دوری بالاخره موفق به دیدن خانواده خود در شهر برهافمن شدند. دوقلوها اکنون مشغول یادگیری زبان و در انتظار جواب درخواست پناهندگی خود هستند. فیلم آنها در فستیوال روتردام منتشر شد همچنین آنها اکنون بیش از قبل علاقه مند به بازیگری اند.
منبع: بی بی سی فارسی
