محمدمهدی میرزایی، قاری و خوشنویس قرآنی مهاجر افغانستانی است که در سال ۱۳۵۳ در استان غزنی افغانستان در محیط و خانواده کاملا فرهنگی و مذهبی متولد شد و در همانجا تحصیلات ابتدایی خورا نیز گذرانده است. با شروع کودتای افغانستان و برقراری حکومت کمونیستی، خانواده وی به ناچار مجبور به ترک وطن شدند و در ابتدا به پاکستان سپس به کشور جمهوری اسلامی ایران مهاجرت کردند و در شهر تهران ساکن شدند.
او ابتدا فعالیت های هنری خویش و خوشنویسی را نزد پدرش که خوشنویس بوده است و بعد از آن نزد برادرش و سپس زیر نظر اساتید برجسته ی خوشنویسی چون استاد عجمی، استاد قربانی و استاد امیرخانی قرار گرفت و همزمان لیسانس حقوق خود را نیز گرفت.محمد میرزایی درباره پیشینه خط و خوشنویسی قرآنی در خانواده اش در مصاحبه اش چنین میگوید:”این هنر در خانواده ما ریشه دارد و از قدیم، میرزا ابراهیم (پدربزرگم) به کتابت قرآن می‌پرداخت و در این حوزه فعالیت‌های مختلفی انجام می‌داد. در ادامه این فعالیت، برادرم، محمدجواد نیز به فعالیت در این حوزه پرداخت و از قاریان و خوشنویسان بسیار خوب قرآنی است که مدرسه‌ای در پاکستان را مدیریت می‌کند.
وی افزود: احمد میرزایی برادر دیگرم است که معلم و قاری قرآن است و کتابت آیات الهی را نیز در کارنامه دارد. حبیب میرزایی از دیگر برادرانم است که از قاریان افغانستانی به شمار می‌آید و به تحصیل زبان و ادبیات فارسی با بورسیه افغانستان در دانشگاه یزد ایران مشغول است. خانواده من آشنایی و علاقه بسیاری به قرآن کریم دارند و پدرم نیز از این موضوع فارغ نبود و ما همگی وی و پدربزرگ‌مان را الگو قرار دادیم.”
محمد مهدی میرزایی در رابطه با فعالیت هایش در ایران گفته است:”در این حوزه با بهترین هنرمندان ایران در تعامل و شاگرد استادان این حوزه بوده‌ام که می‌توانم به اساتیدی چون حمید عجمی، محمدعلی قربانی (از اساتید مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران)، محمدعلی سبزه‌کار، رسول مرادی و اسفندیار (عبدالله) ستارپور اشاره کنم، به ویژه استاد قربانی که در حوزه نستعلیق کمک بسیاری به من کرد.با اساتید بزرگ خوشنویسی در ایران ارتباط دارم و نمایشگاه‌هایی را در داخل ایران برپا کرده‌ام.”
محمد مهدی میرزایی زیر نظر اساتیدی چون منصور قصری زاده به یادگیری قرائت قرآن و مطالعه معانی آیات و تفاسیر قرآن روی آورد. محمد مهدی میرزایی در کنار جلسات آموزش قرآن، در مساجد و محافل قرآنی که برگزار می‌شد حضور پیدا می‌کرد تا تجربه اش را در این زمینه افزایش دهد، محمد مهدی میرزایی درباره ورودش به قرائت قرآن و فعالیتش در این زمینه در مصاحبه اش گفته است:”در صوت و لحن ورود کردم و از سال ۱۳۷۸ تاکنون در این حوزه فعالیت می‌کنم. گاه شاید در طول روز پس از ساعت کاری به محافل قرآنی متعددی می‌رفتم. چند ضبط صوت را به دلیل استفاده مکرر مستهلک کردم تا بارها بتوانم تلاوت‌ها را گوش کنم. نغمات را ضبط می‌کردم و بارها گوش می‌دادم. این کار به من آرامش می‌داد. آیات قرآن بر همه موسیقی‌ها برتری دارد و وقتی انسان گوش جان به این کلام الهی می‌سپارد، دیگر خواهان شنیدن صدای هیچ سازی نیست. فعالیت و نحوه تلاش من در این حوزه سبب شد که افراد دیگری که در اطراف من بودند نیز به قرآن علاقه‌مند شده و به این کتاب آسمانی نزدیک شوند.”
آقای محمد مهدی میرزایی با کسب درجات ممتاز و برجسته در خوشنویسی صاحب سبک شد و به مرحله ی استادی رسید و کارگاه ها و نمایشگاه های متعددی برگزار کرد، میرزایی عنوان «نخبه ی مهاجر» را از سوی خبرگزاری مهر گرفت، تمبری به نام او از سوی اداره پست جمهوری اسلامی ایران منتشر شده است.
او هم اکنون یک دختر دارد و درباره بیوگرافی خانواده خود در مصاحبه اش چنین میگوید:”دخترم فاطمه کلاس هفتم است و شعر را به زبان فارسی و انگلیسی می‌خواند و طی 5 سال گذشته حدود 25 تابلو در زمینه نقاشی رنگ و روغن و پاستیل در سالن وزارت کشور، برج میلاد و دانشگاه خوارزمی به نمایش گذاشته که بر این اساس او به عنوان کوچکترین هنرمند افغانستانی در ایران شناخته می‌شود.همسرم نیز فارغ التحصیل رشته فناوری دانش دانشگاه آزاد و هنرمند تذهیب کار است.”
